 |
|||||||||||
|
|||||||||||
|
|||||||||||
|
 |
||||||||||
NONTRON & OMGEVING: Savignac - Augignac - Abjat sur Bandiat - Saint Estephe - Le Bourdeix - Saint Martin Le Pin - Saint Martial de Valette - Saint Front sur Nizonne - Lussas et Nontronneau - Connezac - Sceau Saint Angel - Hautefaye - Teyjat - Javerlhac et la chapelle St Robert Nontron is de hoofdstad van de Perigord Vert. Zonder een keertje hier te stoppen, kunt u geen volledig beeld van de Dordogne opbouwen. Deze stad is werkelijk anders dan Bergerac en omgeving, anders dan Sarlat en de bossen. Nontron is wit en groen, echt groen. Nontron is natuurlijk een wat grotere stad. U vindt hier in de winkels bijna alles van uw gading. De stad is gebouwd op de heuvelwand van de vallei van de Bandiat en is al meer dan 2000 jaar bebouwd. Nontron kent een zacht klimaat, mooie tuinen en parken, fonteinen, traditionele huizen, markten en is het hele jaar door levendig. Nontron is een goede uitvalbasis voor wie eens langer inde Perigord Vert wil blijven. In die lange geschiedenis is Nontron diverse malen volledig vernield en weer opgebouwd. Door bijvoorbeeld de Sarracijnen (moren) in de 7e eeuw en de Noormannen in de 9e eeuw. Aan de voet van het kasteel vindt u de Place des Mobiles. Een niet onaardig plein met de onbekende soldaat en wat aardige gebouwen, waaronder een oud klooster. Ook het place Alfred Agard met het stadhuis moet u eens met een bezoekje vereren: hier voltrok zich de franse revolutie en verzamelde het volk zich om het bestuur van de stand over te nemen. De spitse toren De kerk van Nontron valt wel op. Het is een exemplaar dat dateert uit 1876 en staat op de plaats waar in de vroege middeleeuwen al een baptistenkerkje stond. Vanuit die tijd vindt u nog wat overblijfselen in en onder de kerk, maar dat is het dan ook wel: niet echt de topattractie tijdens uw vakantie. De directe omgeving van Nontron kent aardiger kerkjes. Vanuit en in Nontron kunt u goed wandelen. De stad heft een mooi zwembad, maar de meertjes in de buurt zijn ook uitnodigend. Verder kunt u er klimmen in een klimpark, karten, paardrijden, vissen, tennissen en naar de dierentuin. Festivals Ieder jaar zijn er diverse festivalletjes in Nontron. Eén ervan is het festival de couteaux, van de messen: Nontron kent sinds eeuwen een messenindustrie met een zeker aanzien. Verder zijn er nog festivals rond het paard, het boek, Afrikaanse nachten, brocantes, etc. Slapen Nontron heeft een hotel en een camping. Ook vindt u in de stad enkele chambres d’hotes. Aan een meertje in de directe omgeving vindt u een bungalowparkje. De omgeving van Nontron wordt getekend door de landgoederen en kastelen: zoals overal in de Dordogne de stille getuigen van de oorlog tegen de engelsen. Dorpjes met mooie kerkjes en meertjes vindt u verspreid tussen velden, kastanjebomen en eiken. Her en der kunt u rotsen beklimmen en grotten verkennen. U bent hier in de Dordogne en dat proeft u: de restaurants presenteren volop de streekgerechten waarop ze zo trots zijn: foie gras, cepes, notentaarten….
Zullen we het maar een voorstad noemen dit kleine dorpje aan de voet van het echte Nontron. Op het grondgebeid vinden we de meertjes van Nontron en de oevertjes van de rivier de Bandiat.
in 1640 woonde hier Claire een erg mooi meisje waar Vaucoucourt, de heer van Thiviers zijn zinnen had gezet. Maar Claire was al beloofd aan Pierre de Masfrant en wilde Vauvoucourt niet. Deze kwam met een leger om haar op te halen, maar het hele dorp ging in verzet: een ware slag volgde waarbij de beide heren het loodje legden. Toen de koning van het dorpsverzet hoorde volgde zware sancties voor het dorp. Boetes, lijfstraffen, de markt werd verboden, de klokken uit de toren gehaald en op transport gezet naar Limoges. Onderweg vielen die klokken van de wagen en verdwenen in de Dronne… Abjat heeft 2 hotels, gites en chambres d'hôtes. Ook vindt u er 2 campings. Voor de toerist is het landschap en de meertjes tussen de bomen aantrekkelijk, in het bijzonder het étang de Saint Estèphe waaraan gewerkt wordt door het departement zodat dit deel van de Dordogne meer aantrekkingkracht op de toeristen gaat uitoefenen. Als u er bent, bezoek dan even de Rocher de Rochezide (rots). O ja, wel een mooi romaans kerkje als hart van de gemeente. Bent u wat langer, ga dan op zoek naar de Motte en ruines van het oude kasteel (boerderij) van Leygurat (een motte is het begin van een feodaal kasteel, veelal niet meer dan een aarden wal).
Een auberge en een groot meer. Een verloren kasteeltje en veel meer is het niet. Maar ja, een mooi meer bij zomerdag is niet verkeerd! In de buurt wordt wijn gemaakt, dat zich al tot de bordeaux mag rekenen. O ja en de menhir van Fixard kunt u hier zien, de enige menhir in de regio die als label heeft ‘historisch belangrijk’. De toren van Bourdeix is het laatste restje van wat eens een flink kasteel was, maar werd verwoest in 1450 bij het verjagen van de Engelsen door Karel de zevende. 20 meter hoog is de toren en de muren soms wel 2 meter dik. Hoe oud deze toren oorspronkelijk is, blijft raden: het cement en de bouw verraad kennis van de Romeinse bouwkunst. Het onderste deel van de toren deed ooit dienst als gevangenis. Aardig om te weten is ook dat dit kasteel op dezelfde afstand tussen het Castrum van Nontron en Piégut stond: het deed daarmee ook dienst als pleisterplaats voor de legers, die zich bij onderlinge gelijke afstand zo iedere avond van een slaapplaats verzekerd wisten. In de omgeving van Bourdeix vindt u verschillende meertjes in de bossen. Klein plattelandsdorpje met een 11e eeuwse kerk. Voornamelijk werkt men hier in de landbouw. De kastelen zijn niet echt bijzonder. Door de gemeente stroomt de Bandiat waarnaast het lekker wandelen is. De kerk van Saint Martin le Pin is een bezoekje waard. Nog een klein dorpje maar met wat meer activiteit dan de voorganger op deze pagina: zoals een meubelfabriekje, kaasmakerij en wat steenhouwerijen. Er staat een mooi kerkje uit de 12e eeuw, verder zijn er nog een kapel en een chateau, maar in privébezit en slechts zelden toegankelijk voor publiek. Ook kunt u bij de geitenkaasboerderij op bezoek. Wandelen is fijn langs en door de vallei van de Bandiat. Er is een camping, een restaurant en een bakker.
Heel klein dorpje temidden van de bossen. Rust en kalmte is hier het credo. Uit vervlogen tijden komt de bron en de wasplaats en naturlijk de romaanse kerk. De kerk heeft de vorm van een latijns kruis. In het midden een robuuste vierkante klokkentoren. Het beeldbouwwerk van deze kerk is oorsponkelijk, man met een maangezicht, naakte vrouw monstertjes en beesten. Lussas et Nontronneau zijn twee dorpjes verenigd in 1825: toen twee kerken en twee scholen, vandaag de dag zijn beide scholen gesloten. Drukker is het hier niet geworden in de afgelopen tijd. Ooit lag er een Romeinse villa in Nontronneau (gedeeltelijk blootgelegd maar geen toeristische trekpleister) . In de zomermaanden kunt u hier het Château de Beauvais bezoeken, de rest van het jaar is het gewoon bewoond privebezit. Voor de boodschappen en de andere diensten gaat u gewoon naar Nontron, men woont hier alleen maar. In Lussas staat een kerkje op de rots van de bourg van Lussas. Gebouwd volgens het basiliekmodel. Het aanzien waard, maar als u al een paar kerkjes hebt gehad in de vakantie, kunt u deze ook links laten liggen. Niets noemenswaardigs
Sceau Saint Angel ligt midden in een traditioneel dordognees bos van kastanjes en eiken. Vanzelfsprekend vindt u deze op heuvels en in valleitjes en lopen daartussen schaapjes en koetjes. Sceau en Saint Angel waren ooit twee dorpjes, waarvan Sceau het onderspit heeft gedolven: diens kerk is verdwenen. Saint Angel heeft er gelukkig nog wel een, al is de dienst zelden vol. U vindt hier een camping a la ferme. Hautefaye is en klein dorpje dat grenst aan de Charente – ooit sprak men hier van les hautes fretaies en net zoals toen leeft men hier nog immer van de landbouw en de bosbouw. Misschien is alleen de naam veranderd in de afgelopen eeuwen. Het dorp heeft een camping en – voor de vliegeniers onder u - een landingsbaan voor ultralights, die u vast kunt huren. De dorpskerk dateert van veel vroeger dan dat het is hersteld. In de bossen van de gemeente kunt u heerlijk wandelen. JAVERLHAC ET LA CHAPELLE SAINT ROBERT
Ook de kerk van Saint Etienne is de moeite waard, het werd al gerestaureerd in de 15e eeuw. Geen middeleeuws kasteel en kerk zonder in de directe nabijheid een molen, een oude inkomstenbron van de adel om zo aan nog wat extra geld te komen. De Moulin Martin is recent nog gerestaureerd. Ook de duiventil, nog zo’n middeleeuws voorrecht van kasteelheren vindt u in Javerlhac. Vergeet niet de oude hoogovens en een gezellige sfeer. In 1889 werd hier een prehistorische grot ontdekt met gravures en huisraad. Dat leverde Teyjat een ‘Espace muséographique’, op een museumachtige ruimte(?). De grottekeningen (gravures) worden als ‘opmerkelijk‘ omschreven. U krijgt ze niet allemaal te zien, maar hebt toegang tot 50 tekeningen: de rest wordt voor het nageslacht en latere studies bewaard. In de overhangende rots ernaast ((abri Mège) werd het prehistorische huisraad te ontdekken. U kunt het allemaal bekijken onder begeleiding in de maanden juli en augustus. In de overige maanden alleen op zaterdag. En anders even een afspraakje maken bij het VVV.
|
|
||||||||||
|
|||||||||||
